To jest już koniec!

 Czy jest taki potwór na świecie, którego Internet nie rozgniecie? 

To już jest koniec: Przeczytaj artykuł pt. Koniec polis inwestycyjnych w Getinie! 

Walka trwa?

Po raz pierwszy od ponad miesiąca liczba odwiedzin na moim blogu spadła poniżej 100 dziennie. O czy to może świadczyć? :

• nie mam nowych interesujących informacji na temat GNB,
• wszyscy zainteresowani już wiedzą, jak dochodzić swych racji na drodze prawnej,
• mój blog był okupowany przez zdesperowanych pracowników grupy kapitałowej Getin, którzy śledzili moje wpisy w poszukiwaniu "czegoś groźnego", co stawiałoby w wątpliwość sens ich trwania w tej firmie,
• spodziewane moje relacje z przebiegu sporu z Getinem będą dreszczowcem, a okazało się, że nie są ;)
•  

Nie wiem. Ale proszę - nie opuszczajcie mnie - bo ja nie opuszczam Was (mimo, że mógłbym). Będę starał się wyszukiwać rozmaite "kanty" w tej popapranej konstrukcji, i tyle (ale mam nadzieję, że dla niektórych z Was AŻ TYLE).

Darek 

O Getinie chrząszcz brzmi w trzcinie

W tylu miejscach w sieci ludzie piszą o numerach wyprawianych przez Getin Bank swoim klientom, że postanowiłem zrobić choćby szkieletową ich kwerendę (taki jakby minikatalog). Jeśli znajdziecie jakieś inne i ciekawe, to po prostu dopiszcie w komentarzach do tego postu, proszę ;)

• Maciej Samcik z grudnia 2009 roku (!) pt. "Zasada Pareto w Getin Banku: napisz tak, by nikt nie zrozumiał"
• Artykuł z magla Finansowego z kwietnia 2012 roku o "aferze Jana Jączka wyrolowanego przez GNB"
• Artykuł "No i znów głośno o Getin Banku" z  czerwca 2012 roku
• "Z wpłaconych 30 tys. zł zostało mi jedynie 20 tys. zł. Klienci banku czują się oszukani" z 7 sierpnia 2012 roku w Gazecie Wyborczej
• Artykuł w czasopiśmie "Na Temat" pt. "Bank namówił chorego 70-latka na długą lokatę. Prosimy o wyjaśnienia"
• Odwołanie do filmu zamieszczone w Gazecie Wyborczej 8 sierpnia 2012 roku (tutaj)
• Telewizyjna Panorama z TVP 2 z sierpnia 2012 roku "Kto czyta nie błądzi"
• Artykuł z 16 sierpnia 2012 roku pt "Poliso-lokata w Getin Banku. Mieszkaniec Kruszwicy wpłacił 40 tys. zł, stracił 16 tysięcy"
• Artykuł ze Strefy Biznesu z 21 sierpnia 2012 roku pt "Banki. Wciskają nam produkty, na których na pewno zarobią, klient niekoniecznie"
• Goniec Lokalny z 24 września 2012 roku pt. "Zrobieni w bambuko"
• Maciej Samcik z GW z 1 listopada 2012 roku pt. "Nie ma polisy od pułapek w polisach inwestycyjnych"
• Maciej Samcik z 2 listopada 2012 roku "Związani polisami inwestycyjnymi, czyli ofiary nieuczciwych ofert"
• Artykuł z Gazety Zgorzeleckiej z 30listopada 2012 roku "Nieuczciwe praktyki banku"
• Artykuł w Konsument w Sieci z 5 grudnia 2012 roku pt "Opłata likwidacyjna w zbyt wygórowanej wysokości"
•  
• Gazeta Prawna z  13 grudnia 2012 roku pt. "Jak Getin Noble Bank sprzedawał 10 letnie ubezpieczenie 70-latkom" 
• Gazeta Wyborcza  z 16 stycznia 2013 "Koniec polis inwestycyjnych w Gatinie"

Gaazeta Wyborcza z 19 stycznia 2013 roku pt. "Niechciana polisa? Bank zwraca pieniądze" 

Celebryta na smyczy

Znany aktor Piotr F. który występuje w reklamach Getin Banku (przykład) poproszony został w połowie 2012 roku w publicznym apelu o wycofanie się z reklam tego banku po wielu kontrowersyjnych opowieściach ludzi, którym Getin Bank sprzedał rozmaite toksyczne produkty o charakterze polisolokat (czytaj inwestycyjnych produktów strukturyzowanych opakowanych w pudełka z napisem ubezpieczenie). I co? I nic? Nie przeszkadza mu to, bo liczy się kasa...

Od tego czasu nie jestem w stanie oglądać go nawet w dobrych rolach filmowych (w tym w kultowej dla mnie Ziemi Obiecanej). Naprawdę warto Panie Piotrze? Ponoć twarz i honor ma się tylko 1. 

Rzecznik Ubezpieczonych demaskuje grę w polisy cz. II

W poście pt. "Rzecznik ubezpieczonych demaskuje grę w polisy" opisałem wstępnie raport RU z 7 grudnia 2012 roku. A teraz po jego pełnej lekturze pozwolę sobie wypisać co ciekawsze fragmenty.

Raport wart jest przeczytania od od deski do deski. Rozpoczyna się wstępem, w którym opisane są problemy zgłaszane przez skarżących się klientów, a także statystykę skarg na tego typu produkty, a także na poszczególnych ubezpieczycieli (jaka tu mnogość firm! ranking za 2012: Open Life, Europa Życie, Compensa Życie, Axa Życie, Generali Życie, ING Życie, Scandia Życie, Nordea Życie, Aviva Życie, Amplico Życie, Aegon Życie, HDI-Gerling Życie, Cardif Polska Życie, Warta Życie, Benefia Życie i Signal Iduna Życie). Kolejne rozdziały zawierają analizę prawna umów ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym w kontekście zgodności takiej umowy z prawem ubezpieczeniowym, a następnie raport pokazuje negatywne konsekwencje ubezpieczenia w formie grupowej (jako dużo mniej korzystnej dla konsumenta niż forma ubezpieczenia indywidualnego). W kolejnym rozdziale raport przedstawia naganne praktyki stosowane przez banki, doradców oraz ubezpieczycieli i opisywane w skargach klientów. Jeszcze ciekawszy jest czwarty rozdział, który jest swego rodzaju analizą  skutków ekonomicznych ubezpieczenia z UFK - pokazano tu, że nie jest to tak opłacalny produkt, jak instytucje oferujące je przedstawiają konsumentom. Potem w raporcie następuje przedstawienie problematyki stosowania niedozwolonych klauzul umownych (klauzul abuzywnych), a na samym końcu w raporcie RU podaje środki prawne, które przysługują konsumentom wtedy, kiedy stosuje się wobec nich nieuczciwe praktyki.

Perełka nr 1: "[...] przeciętny konsument nie ma możliwości podjęcia świadomej decyzji o zawarciu umowy ubezpieczenia z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Wynika to z faktu, iż nawet w przypadku wykonania ustawowego obowiązku doręczenia treści ogólnych warunków ubezpieczenia, praktycznie niemożliwe jest należyte zrozumienie ani porównanie tak zawiłych umów przez osobę, która nie jest specjalistą z zakresu prawa ubezpieczeniowego, a także wyższej ekonomii. Warunki ubezpieczenia mają od kilku do nawet ponad stu stron, zawierają wiele załączników, do których konsumenci nie mają dostępu przed zawarciem umowy. Ubezpieczeni, którzy są świadomi, iż warunków ubezpieczenia należy żądać przed zawarciem umowy wskazują, iż nie byli w stanie przewidzieć, że umowę mogą kształtować inne, dodatkowe dokumenty. Znajdujące się we wzorcach umownych sformułowania są niejasne i nieprecyzyjne, wprowadzają w błąd, są interpretowane przez ubezpieczycieli na własną korzyść. Zawiła treść oraz złożona konstrukcja umowy uniemożliwia jakąkolwiek ocenę stanu prawnego umowy przez konsumenta, a także samodzielne odnalezienie interesujących go zagadnień."
Szkoda nawet strzępić język, żeby to komentować. Pisałem o tym w poprzednich postach swego bloga, pisały i piszą o tym setki pokrzywdzonych.

Perełka nr 2: "W regulaminach i taryfach opłat, które są załącznikami do warunków ubezpieczenia, często stosuje się niezrozumiałe dla przeciętnego konsumenta skomplikowane wzory matematyczne, które dodatkowo utrudniają możliwość samodzielnej kalkulacji kwoty należnego świadczenia i sprawdzenia, czy wysokość pobieranych opłat bądź wypłacanego świadczenia jest prawidłowa.".

Potwierdzam to i podpisuję się pod tym spostrzeżeniem obiema rękoma, gdyż znam to z autopsji. W umowie dotyczącej bardzo podobnego do zakupionego przez mnie produktu w par. 17.3 następuje wyliczenie ile pieniędzy przysługiwałoby osobie uposażonej, gdyby mi się coś stało jako ubezpieczonemu. Chętnie dałbym do rozwiązania to zadanie matematyczne studentom, ale obawiam się, że żaden nie dotarłby do prawidłowej odpowiedzi.

Perełka nr 3: "Poprzez funkcjonujący obecnie system, a także stosowaną przez przedsiębiorców praktykę, odpowiedzialność za zawarcie niekorzystnej umowy przerzucona została w całości na konsumenta, który, jeżeli otrzymał warunki ubezpieczenia lub potwierdził, że z nimi został zapoznany – jest nimi związany i tym samym je zaakceptował. Przyjmuje się więc, że sam fakt, iż konsument składa swój podpis pod wnioskiem o zawarcie umowy oznacza, że rozumie on konsekwencje swojego oświadczenia woli i musi ponosić skutki swoich działań, nawet jeżeli są one drastycznie dla niego niekorzystne. Jednocześnie udowodnienie przekazania nieprawdziwych informacji przez oferenta jest – z punktu widzenia konsumenta – w praktyce niemożliwe. Taki stan jest niezwykle wygodny dla ubezpieczycieli, banków, pośredników finansowych i ubezpieczeniowych. Odpowiedzialność za zawarcie umowy, której skutków prawnych nie rozumie jedna ze stron nie może być jednak w ocenie Rzecznika Ubezpieczonych przerzucona wyłącznie na
jedną i to tę słabszą stronę, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, iż w wielu przypadkach konsument namawiany jest na zawarcie tej, a nie innej umowy, a czasem dochodzi do sytuacji, w których zawiera umowę na podstawie błędu bądź nawet podstępu oferenta."

Niesamowicie wkurzało mnie podejście Banku (ale też pozbawionych-jakiejkolwiek-empatii-prawników wypowiadających się na forach prawniczych), które sprowadza się do żenującego żargonowego zwrotu "widziały gały, co brały" (podpisałeś? byłeś świadomy w momencie podpisywania? jeśli tak, to musisz pogodzić się konsekwencjami). Też mnóstwo razy wypowiadałem się na temat tego schematu myślenia w kategoriach prawa mówiącego o przeciętnym konsumencie (w rozumieniu podanym np. w ustawach konsumenckich monitorowanych przez UOKiK).

Perełka nr 4: "[...] konsumenci, którzy zawarli umowę ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym skarżą się Rzecznikowi na:

• oferowanie umowy ubezpieczenia jako bezpiecznej lokaty z wysokim zyskiem;
• utratę znacznej części wpłaconych środków (nawet 100%) w przypadku rozwiązania umowy przed upływem okresu wskazanego w dniu jej zawarcia;
• niepoinformowanie, iż umowa do której przystępują jest umową ze składką regularną, płatną np. co roku przez 15 lat, a nie składką jednorazową;
• brak zysku po zakończeniu trwania wieloletniej umowy ubezpieczenia;
• wysokie opłaty administracyjne i inne, pobierane w trakcie trwania umowy,o których nie informowano w momencie jej zawierania;
• inne, błędne informacje co do istotnych elementów umowy, przekazywane przed zawarciem (przystąpieniem do) umowy np. na temat przewidywanych gwarantowanych zysków (nawet kilkudziesięcioprocentowych) czy możliwości wycofania całości wpłaconych kwot w dowolnym momencie bez opłat, z zyskiem, nie stosowania opłaty likwidacyjnej lub jej wysokości."

Tyle do strony czwartej raportu, a jest ich 144 !!!

Może na koniec jeszcze jedna:

Perełka nr 5: "[...] Rzecznik Ubezpieczonych jest zdania, iż działalność ubezpieczycieli, banków, pośredników i doradców finansowych nie może prowadzić do nieświadomego rozporządzania pieniędzmi przez konsumentów, w tym sprzedaży produktów inwestycyjnych niedostosowanych do potrzeb konsumenta. Jeżeli zawierając umowę konsument i ubezpieczyciel mają różne cele to znaczy, że nie doszło do złożenia zgodnego oświadczenia obu stron stosunku prawnego."

Wszystkie te perełki pochodzą ze Wstępu do raportu Jeszcze nie dotarłem do rozdziału 1. Dalsze przytaczanie nie ma sensu - to po prostu należy samemu przeczytać, a czyta się - proszę mi uwierzyć - jak kryminał/thriller. Dla koneserów przeznaczony jest np. rozdział 4 z analizami ekonomicznymi dotyczącymi wybranych "produktów". Te tabele! Te wykresy ze spadającymi na łeb notowaniami indeksów! Po prostu Bajka!

Rozdział 5, który stanowi czystej wody przewodnik dla adwokatów występujących przeciw oferentom tych "produktów" opisuje w języku prawniczym stosowane przez oferentów tzw. klauzule abuzywne. Odniosę się tylko do jednej, bo opisałem ją krótko w poprzednim poście (Rzecznik ubezpieczonych demaskuje grę w polisy) . Chodzi o zapis "Towarzystwo wypłaci uprawnionemu świadczenie ubezpieczeniowe w wysokości Sumy Ubezpieczenia lub Wartości Rachunku Ubezpieczającego w zależności od tego, która wartość jest wyższa" w raporcie opisana jest na stronie 116 i 117. Całość argumentacji (z powołaniem się na stosowne zapisy Kodeksu Cywilnego) jest po prostu miażdżąca.

Ponieważ każda świetna lektura ma tę cechę, że kolejne jej uważne przeczytanie skutkuje zauważeniem jeszcze ciekawszych fragmentów/zjawisk/wniosków, więc postaram się przeczytać całość uważnie jeszcze raz i obiecuję, że wówczas opiszę swoje spostrzeżenia. Kończąc mogę zaryzykować stwierdzenie, że raport ten otwiera szeroką aleję dla prawników, których zamiarem jest ukrócenie będącego meritum raportu procederu. Śmiało można nazwać ten raport Turbo Dopalaczem Prawnym Procesu Kasowania Masowego Procederu Wciskania Klientom Polisolokat (produktów strukturyzowanych). W raporcie RU zauważa, że ok. 9 % jego/jej skarg skończyło się sukcesem klientów w 2011 roku, a w 2012 roku 15 %  skarg skończyło się sukcesem klientów. Z wykresów tych wynika, że owo 9 % skarg kończących się sukcesem w roku 2011 należy odnieść do 56 % skarg rozpatrzonych negatywnie, bo 35 % skarg było nadal rozpatrywanych  (a zatem skuteczność faktyczna RU w 2011 roku wynosiła 14 %). Podobnie w 2012 roku należy odsiać sprawy "w toku" i wówczas wychodzi skuteczność RU na poziomie 27 %. Niby skuteczność nie powala na nogi, ale postęp jest mocno widoczny i na pewno ten raport to zmieni jeszcze we właściwym kierunku :D

P.S.
Miłej lektury...

Tama trzech przełomów leży w Chinach, ale trzy przełomy są i u nas...

Podobają mi się ostatnie poczynania Rzecznika Ubezpieczonych (RU) i uważam, że informowanie  danymi o kolejnych przewinach Getin Banku i tego typu firm bankowych  czy innych instytucji bankowo-ubezpieczeniowych jest jak najbardziej na miejscu i stanowić będzie swego rodzaju dobijanie trupa (ukatrupienie nagannych praktyk masowego sprzedawania zagmatwanych produktów strukturyzowanych przysłowiowemu Kowalskiemu w ten sposób, że jest on święcie przekonany, że kupuje lokatę bankową). Instytucje stojące na straży rynku finansowego, takie jak RU spowodują, że efektem końcowym będzie olbrzymia kartoteka ludzkich krzywd z powtarzającym się jak mantra motywem wprowadzania klientów w błąd przy pomocy niesamowicie podobnie przeprowadzanych zabiegów socjotechnicznych (klasyka: "już po 1/2 roku może Pan/Pani zerwać LOKATĘ bez strat..." itd. itp.ble,ble, ble). Cała ta historia - moim zdaniem - może skończyć się podobnie jak w 2003 roku w Wielkiej Brytanii, olbrzymim odszkodowaniem, gdzie firmy ubezpieczeniowe zalała fala kilkudziesięciu tysięcy skarg, w wyniku których brytyjski rzecznik praw klientów interweniował. W efekcie jego interwencji banki i firmy ubezpieczeniowe zostały zmuszone do oddania pieniędzy prawie pół milionowi klientów (w przeliczeniu na złote były to wypłaty kilkunastomiliardowe). Polskie urzędy nadzorujące rynki ubezpieczeń i banków mogą doprowadzić do urzeczywistnienia się podobnego scenariusza, czego przesłanki widać obserwując ich obecne działania i poprzez generowane przez nie artefakty (raport Rzecznika Ubezpieczonych z 7 grudnia 2012 roku. zalecenia ZBP, oświadczenie KNF itd.). A ci klienci, którzy nie "załapią się" na ten swego rodzaju pozew zbiorowy szykowany przez RU, będą mogli skorzystać wiele później z opracowania o wadliwie sporządzonym opisie produktu "ubezpieczeniowego", co stwierdza RU w swoim oświadczeniu (http://getinout.blogspot.com/2012/12/rzecznik-ubezpieczonych-demaskuje-gre-w.html). Nie będą to klienci, którzy poczuli/poczują, że sprzedano im polisę na dożycie w miejsce lokaty. Oni wiedzą, że kupili polisę na dożycie, ale za parę lat mogą zorientować się, że cena jednostki funduszu, który wykupili nijak się ma do obiecanych im na wykresach (szybujących w górę w himalajskim tempie ) cen. Pretekstem do skarg będzie wówczas dla nich w/w wadliwie skonstruowany opis "produktu"...

Zakładam, że grupę Getin Noble Bank w najbliższych 9 miesiącach czekają jeszcze 2 tąpnięcia notowań (na razie miało miejsce 1 letnie tąpnięcie: z notowań na poziomie 4,92 zł w I kwartale 2012 roku do 1,81 zł w dniu 27.12.2012 = 36,1 % wartości początkowej Co za spadek!). Z danych giełdowych wynika, że tąpnięcie to nastąpiło w maju i czerwcu 2012 roku, co świadczy o tym, że analitycy rynku finansowo-giełdowego skonsumowali już wtedy informację o przyszłych kłopotach Banku z klientami, którzy kupili toksyczne produkty bankowo-ubezpieczeniowe. Jest to kolosalny spadek, ale ta grupa już przerabiała podobne spadki w ramach pojedynczych elementów grupy (zobacz notowania za ostanie 2 lata spółki Getin Bank na GPW w Warszawie = z 8 mld zł spadamy na 2 mld zł i trochę...). Ale zmiana polityki instytucji typu: Rzecznik Ubezpieczonych, Komisja Nadzoru Finansowego, Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz ZBP nastąpiła gdzieś w okolicach września-października 2012 roku (sporo tygodni po wybuchu afery Amber Gold). Zatem analitycy finansowi nie mogli wtedy wiedzieć o zbliżających się kłopotach Banku z olbrzymią rzeszą "wrobionych" klientów i ich żądaniach. Późną jesienią i zimą (póki co) nie nastąpiła zmiana notowań GNB, a zatem jedno z dwojga: analitycy/fachowcy finansowi nie sądzą, żeby nastąpiła jakaś mocna korekta kursów akcji Banku i mają oni rację, albo wariant 2: nie wiedzą, a korekta nastąpi w wyniku dużego, zbiorowego procesu "wrobionych". Wówczas proces lub ugoda powiązana z odszkodowaniami dla dziesiątek tysięcy klientów mocno i negatywnie wpłyną na wyniki finansowe Banku, a następne na jego kurs giełdowy na GPW w Warszawie.

* Drugie tąpnięcie związane będzie z apogeum pozwów zbiorowych itp. (zakładam, że nastąpi to jeszcze przed kwietniem 2013 r.). Choćby na skutek wadliwie sporządzonych umów z klientami i rozbieżności w ich interpretacji pomiędzy klientami a Bankiem,

* Trzecie tąpnięcie wyzwolone zostanie poprzez opóźnioną pobudkę ludzi, którzy po 5-7 latach (w latach 2015-2018) dowiedzą się, że jakiś indeks, na którym oparty jest ich produkt (typu: Plan Regularnego Oszczędzania Zabezpiecz Przyszłość, Libra 2, Światowe Rynki,  Beter Future itp.) leci na łeb, na szyję (albo jest już na tyle niskim poziomie, że nie ma racjonalnych przesłanek na jego podrośnięcie do obiecanego przez Bank poziomu)... I że opis tego indeksu oraz mechanizm jego działania jest niedostępny dla przeciętnego odbiorcy. To będzie gwóźdź prawny do trumny tego tworu (ale nie jest pewne, że cios będzie śmiertelny, bo tamtejsi prawnicy mają nadzwyczajną zdolność do kreowania nowych furtek prawych). Ponadto mają zdolność do kreowania nowych spółek i płynnego przelewania kapitału pomiędzy nimi, a to może uniemożliwić skuteczną windykację należności.

P.S.
Czy są narzędzia pozwalające grać na spadek tego typu akcji notowanych na GPW? Na 99,9% zakładam, że tak - są. Jakieś opcje?

Tak na marginesie mam pomysł na miernik szans na wywiązanie się przez Getin Bank ze składanych klientom szczodrych obietnic: Skoro na Allegro pojawiły się oferty sprzedaży polisolokat założonych w Getin Banku, w których to ofertach oferent gotów jest pozbyć się swojej polisy za około połowę wpłaconych na polisę kwot, to oznacza, że możliwe jest skonstruowanie rynku wtórnego handlującego takimi polisolokatami! Wówczas informacja, że aktualna cena odkupu polisolokaty spadła do 40 % sumy wpłaconych składek, byłaby informacją o prawdopodobieństwie wywiązania się oferenta polisolokaty (czyli duetu Getin Bank-Open Life) z przyrzeczenia czyli osiągnięcia założonej rentowności finalnej polisolokaty ;)